وقتی وزیری نماینده ای بیخودی می زنه به گزارشگر و دیگران بعد مسخره بازی و جوک شروع می شه می ذارن اسم شو سندرم دست های ناآرام یا سندرم دست های بیقرار بعد هیریک هیریک می خندن ، روشون زیاد می شه اینا که واسه یه رای هزارتا ادا درمی آووردن و شام می دادن و مردم شریف بودیم اون موقع بعد انتخابات شون سرباز کشورو می زنن و بهش می خندن و متاسفانه مردم احمقی هم هستن که باز هم اسم می ذارن و جوک می سازن و باز هم مردم احمق دیگه ای سکوت می کنن .

مرتیکه ! تو گوه می خوری سرباز مملکتو می زنی . ارزش و خاصیت اون سرباز هزار برابر امثال تو ژن خوک و دلقکه .

 

و هیچ کدوم از خبرگزاری ها از این خبر و ناحقی چیزی نمی گن

تفاوت و تبعیض و بی ارزش بودن شان و جان مردم و سرباز رو در نظر خبرگزاری ها ببینین ، چه رسد به نماینده و وزیر و مافوق هاشون