چه زیباست اگر به زبان پارسی سخن بگوییم ...

بجای سلام و خدا حافظ بگوییم ...> دورود , بدرود

بجای الله و شیطان بگوییم ....> اهورا , اهریمن
بجای خلیج فارس بگوییم ....> شاخاب پارس
بجای فکر بگوییم ....> اندیشه , پندار
بجای مزاح بگوییم ....> شوخی
بجای ضعیف بگوییم ....> ناتوان
بجای غذا بگوییم ....> خوراک
بجای سئوال و جواب بگوییم ....> پرسش و پاسخ
عزیزان سگ واق واق می‌کند نه پارس , پارس نام کشور ماست (از پوفایل دوست گرامی ام حمید حسن زاده)

این دیدگاه من هست و کسانی که چون من می اندیشند .

بحث به جایی رسیده بود که دوستم گفت :‌ استاد زبان شناسی می گفت که باید به زبان همون عصری که زندگی می کنیم حرف بزنیم .

گفتم درسته ولی اگر این چنین بود فردوسی هم باید عربی می نوشت شاهنامه را و بسیاری دیگرگونی ها درنمی گرفت . همیشه دیگرگونی هایی هست و نمی شود آن ها را نادیده گرفت و خود به خود توی زبان می آیند . من هم توی داستان هایم پارسی نویسی می کنم و دوست دارم بیش تر واژه های داستانم پارسی باشند ولی زمانی که پارسی تر واژه ای را آوردم ، معناش را هم پابرگه آورده ام و توی برگ های نخست هم نوشته ام که

واژه های زیرنویس شده با یاری  فرهنگ واژه های استاد حسن عمید

یعنی بیش تر آن ها را من از خودم ننوشته ام .

برای این که کسی که می خواند بداند که من چه می گویم

زبان پارسی زبان ایرانی هاست که ریشه های گویش های دیگر ایرانی هم در آن هست و باید باشد تا زبان ایرانی خوانده شود .